Niemal powszechnie na określenie domu (placówki) pallotyńskiej w Częstochowie używa się wyrażenia: „Dolina Miłosierdzia”. Nazwa ta oznacza znane w Polsce i poza jej granicami miejsce kultu Miłosierdzia Bożego, gdzie szerzy się znajomość orędzia objawionego św. Faustynie Kowalskiej, prowadzi formację duchową i naukowo zgłębia prawdy o Miłosierdziu Bożym. Ośrodek ten założony został za sugestią i aprobatą bp. Teodora Kubiny przez pallotynów, przybyłych do Częstochowy w czerwcu 1945 r. w celu prowadzenia działalności duszpasterskiej. Podwaliny pod działalność sanktuarium kładli oddani dziełu kapłani: ks. Edmund Boniewicz – pierwszy proboszcz parafii, ks. Stanisław Wierzbica, a także ks. Jan Nełkowski, ks. Stanisław Uramowski, ks. Eugeniusz Piskorek i ks. Wendelin Maciej Ryś. W latach 1975-77 kościół zostaje przebudowany i powiększony, a w roku 1979 otrzymuje nowy wystrój wewnętrzny.

Kuźnia Miłosierdzia to pallotyńska inicjatywa podjęta przez Sekretariat ds. Miłosierdzia Bożego. Ma ona na celu pokazanie współczesnemu człowiekowi źródła nadziei. Poprzez podejmowane inicjatywy – spotkanie, wyjazdy, wydarzenia kulturalne chce odwołać się do najgłębszych naszych tęsknot, do pragnienia bycia przyjętym i kochanym. Jej promotorzy chcą pokazać, że są one możliwe do spełnienia w otwartej ranie przebitego boku Jezusa. To ich sposób na głoszenie dziś przesłania Bożego Miłosierdzia. Stawiamy sobie za cel niesienie prawdy o Bożej Miłosiernej Miłości w sposób przejrzysty oraz rzetelny. Stąd na stronie internetowej Kuźni Miłosierdzia oraz w jej materiałach oprócz zaproszeń do konkretnych działań znaleźć można sprawdzone oraz wiarygodne informacje o kulcie Bożego Miłosierdzia.