Koronka do miłosierdzia Bożego

Koronka jest zbiorem modlitw powtarzanych określoną liczbę razy zazwyczaj przy pomocy paciorków różańca. Koronka do miłosierdzia Bożego to modlitwa poświęcona tajemnicy Bożego miłosierdzia. Według zapisków s. Faustyny z jej „Dzienniczka” została ona przekazana jej w dniach 13 i 14 września 1935 roku w Wilnie.

„Wilno. Piątek 13 września 1935 r.

Wieczorem, kiedy byłam w swojej celi, ujrzałam anioła, wykonawcę gniewu Bożego. Był w szacie jasnej, z promiennym obliczem, obłok pod jego stopami, z obłoku wychodziły pioruny i błyskawice do rąk jego, a ręki jego wychodziły i dotykały ziemi. (…) Zaczęłam błagać Boga za światem słowami wewnętrznie słyszanymi. Kiedy tak się modliłam, ujrzałam bezsilność anioła, i nie mógł wypełnić sprawiedliwej kary, która słusznie się należała za grzechy. (…) Słowa, którymi błagałam Boga są nastepujące: Ojcze przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, za grzechy nasze i świata całego; dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas. Na drugi dzień, kiedy weszłam do naszej kaplicy, usłyszałam te słowa wewnętrznie: Ile razy wyejdzisze do kaplicy, odmów zaraz tę modlitwę, której cię wczoraj nauczyłem. Kiedy odmówiłam tę modlitwę, usłyszałam w duszy te słowa: Modlitwa ta jest na uśmierzenie gniewu mojego, odmawiać ją będziesz (…) na zwykłej cząstce różańca” (Dz. 474-476).

Przeznaczona jest do odmawiania indywidualnego  i wspólnotowego. Koronkę do miłosierdzia Bożego można odmawiać wielokrotnie w ciągu dnia o dowolnej porze, choć w wielu miejscach przyjął się zwyczaj łączenia tej modlitwy w Godziną Świętą i recytowania koronki o godzinie 15:00.

Z odmawianiem koronki do miłosierdzia Bożego Pan Jezus związał wiele obietnic. Do najważniejszych z nich należą:

„Przez odmawianie tej koronki podoba mi się dać wszystko, o co mnie prosić będą. Zatwardziałym grzesznikom, gdy będą ją odmawiać, spokojem napełnię duszę, a godzina ich śmierci będzie szczęśliwa” (Dz. 1541).

„Gdy tę koronkę przy konających odmawiać będą, stanę pomiędzy Ojcem a duszą konającą, nie jako Sędzia sprawiedliwy, ale jako Zbawiciel miłosierny” (Dz. 1541).

„Każdą duszę bronię w godzinie śmierci, jako swej chwały, która odmawiać będzie tę koronkę albo przy konającym inni odmówią – odpustu tego samego dostąpią. Kiedy przy konającym odmawiają tę koronkę, uśmierza sięgnie Boży, a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę” (Dz. 811).

Dnia 12 stycznia 2002 Penitencjaria Apostolska wydała akt, na mocy którego każdy wierny, który odmówi Koronkę do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy w Polsce wobec Sakramentu Eucharystii, może uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. W przypadku choroby lub innej słusznej racji wierny, który nie może wyjść z domu, ale odmówi tę Koronkę z ufnością i pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym, również uzyskuje odpust zupełny pod zwykłymi warunkami.

(Do odmawiania na zwykłym różańcu)

Na początku
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.

Na dużych paciorkach (1 raz)
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.

Na małych paciorkach (10 razy)
Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata.

Na zakończenie (3 razy)
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem.